Bu yokuş,bilmem kaç sefer çıktım, her çıkışımda sanki ilk çıkışım, her çıkışta umudum bir iniş, her köşede bir inleyiş, her taşında bir hatıra, bu yokuş artık, benim yazım benim kışım. (NaCl)
28 Ağustos 2011 Pazar
Rüya
Ne bitmez bir savaş bu böyle. Yok benimki daha güzel, yok seninki daha iyi, yok ben sevdim mi ölümüne. Sonra, karşılık bulamayınca depremler, tufanlar. Nedir bu bağlılık ve bağımlılık? Ben dediğin sen misin? Sen dediğin o mu gerçekten? Yol uzun dedin ömür bitti, seviyorum dedin, şimdi nefretten ölüyorsun. Kandırma artık kendini. Bağlama kendini ölümlü kıyılara, açıl zaman kaybetmeden enginlerin Rahmet kokan denizlerine. Genişle sema gibi, doldur içine Rahman'nın nefesini. Öl, ol, öl ki olasın. Unutma gerçek sahip sen değilsin, sadece yaşıyorum dediğin rüyanın şahidisin.
(NaCl)
09 Ağustos, 16:59 / 28
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder